Zaimki dzierżawcze: wstęp
Zaimki dzierżawcze czyli possessive pronouns to rodzaj zaimków, które określają przynależności. Stosujemy je, gdy chcemy powiedzieć, że coś do kogoś należy bez wymieniania nazwy właściciela. Zaimek dzierżawczy nigdy nie występuje przed rzeczownikiem.
Zaimki dzierżawcze: tłumaczenia
Oto jak przetłumaczymy poszczególne zaimki dzierżawcze.
| Zaimek dzierżawczy | Tłumaczenie |
|---|---|
| mine | mój, moja, moje |
| yours | twój, twoja, twoje |
| his | jego |
| hers | jej |
| ours | nasz, nasza, nasze |
| yours | wasz, wasza, wasze |
| theirs | ich |
It jako zaimek dzierżawczy
W języku angielski nie stosuje się zaimka dzierżawczego dla trzeciej osoby liczby pojedynczej rodzaju nijakiego it. Chociaż niektóre źródła podają its jako formę zaimka dzierżawczego dla it, którą używa się tylko w połączeniu z own.
Słoń lubił tę rodzinę małp i traktował ją jak własną.
Zaimki osobowe vs zaimki dzierżawcze
Oto porównanie zaimków osobowych z zaimkami dzierżawczymi.
| Zaimek osobowy | Zaimek dzierżawczy |
|---|---|
| I | mine |
| you | yours |
| he | his |
| she | hers |
| it | – |
| we | ours |
| you | yours |
| they | theirs |
Jak wygląda zastosowanie tych zaimków w zdaniach?
| Zaimek osobowy | Zaimek dzierżawczy |
|---|---|
| I have a dog. Mam psa. |
This dog is mine. Ten pies jest mój. |
| You have kids. Masz dwoje dzieci. |
These kids are yours. Te dzieci są moje. |
| He has a bike. On ma rower. |
This bike is his. Ten rower jest jego. |
| She has a blue dress. Ona ma niebieską sukienkę. |
This blue dress is hers. Ta niebieska sukienka jest jej. |
| We have a small house. Mamy mały dom. |
This small house is ours. Ten mały dom jest nasz. |
| You have pets. Wy macie zwierzęta domowe. |
These pets are yours. Te zwierzęta domowe są wasze. |
| They have a garden. Oni mają ogród. |
This garden is theirs. Ten ogród jest ich. |
This vs these
This oraz these używamy, gdy mówimy o rzeczach które znajdują się blisko. This używamy, gdy mówimy o liczbie pojedynczej, a these o liczbie mnogiej. Dowiedz się więcej o tych zaimkach wskazujących z wpisu this, that, these, those.
Kiedy używamy zaimków dzierżawczych?
Zaimki dzierżawcze używamy gdy:
+ chcemy zastąpić rzeczownik zaimkiem
Jeśli nie chcemy powtarzać dwa razy rzeczownika oznaczającego właściciela, wtedy możemy zastąpić go zaimkiem dzierżawczym.
Moja sukienka na mnie nie pasuje. Czy mogę spróbować twoją?
To jest dom Anny, a to jest mój.
Podoba mi się jej samochód, ale twój podoba mi się bardziej.
+ wymieniamy właściciela w innym miejscu niż po zaimku
Używamy zaimka dzierżawczego, gdy w zdaniu rzeczownik nie stoi obok zaimka.
Te zabawki są ich.
Tamen talerz nie jest nasz.
Ten pierścionek nie jest mój.
Przykładowe zdania z zaimkami dzierżawczymi
Po zaimku dzierżawczym nie stawiamy rzeczownika.
MINE
Podoba mi się twoja fryzura. Co powiesz o mojej?
Te książki są moje.
YOURS
To jest moje biurko. Myślę, że tamto jest twoje.
Czy to twoje?
HIS
Lubię moją pracę. Nie chcę jego.
Tamte płyty DVD są jego.
HERS
Czy to twoje miejsce? A może jej?
Ten chomik jest jej.
OURS
Czy to wasz stolik? A może to nasz?
Tamte pola są nasze.
YOURS
To nasze przyjęcie. Ono nie jest wasze!
Czy ten komputer jest wasz?
THEIRS
To jest ich córka. I tamta dziewczynka również jest ich.
Ten pokój jest ich.
Zaimki dzierżawcze: apostrof
Jednym ze sposobów określania przynależności w języku angielskim jest użycie dopełniacza saksońskiego. Dopełniacz saksoński zapisujemy poprzez dodanie apostrofu oraz końcówki -s do nazwy właściciela.
mum’s glasses – okulary mamy
Z tego powodu, że zaimki dzierżawcze również kończą się na literę s często możemy spotkać się z dodawaniem do zaimków apostrofy w celu zaznaczenia przynależności. Jest to błędny zapis, gdyż zaimki dzierżawcze same w sobie oznaczają przynależność.
her’s
Zaimki dzierżawcze vs przymiotniki dzierżawcze
Zarówno przymiotniki dzierżawcze (possessive adjectives), jak i zaimki dzierżawcze używamy do określenia przynależności. Z tego powodu często są ze sobą mylone. Powodem występowania pomyłek jest to, że w trzeciej osobie liczby pojedynczej rodzaju męskiego i nijakiego przymiotniki i zaimki dzierżawcze są takie same, a w pozostałych osobach (oprócz pierwszej osoby) różnią się tylko końcówką -s.
| Zaimek dzierżawczy | Przymiotnik dzierżawczy |
|---|---|
| mine | my |
| yours | your |
| his | his |
| hers | her |
| – | its |
| ours | our |
| yours | your |
| theirs | their |
Zasadniczą różnicą między przymiotnikami a zaimkami dzierżawczymi jest to, że przymiotniki dzierżawcze łączą się z rzeczownikami, natomiast po zaimku dzierżawczym nie stawiamy rzeczownika.
| Zaimek dzierżawczy | Przymiotnik dzierżawczy |
|---|---|
| This cat is mine. Ten kot jest mój. |
This is my cat. To jest mój kot. |
| These shoes are yours. Te buty są twoje. |
These are your shoes. To są twoje buty. |
| This car is his. Ten samochód jest jego. |
This is his car. To jest jego samochód. |
| These earrings are hers. Te kolczyki są jej. |
These are her earrings. To są jej kolczyki. |
| This boat is ours. Ta łódź jest nasza. |
This is our boat. To jest nasza łódź. |
| These movie tickets are yours. Te bilety do kina są wasze. |
These are your movie tickets. To są wasze bilety do kina. |
| This book is theirs. Ta książka jest ich. |
This is their book. To jest ich książka. |
Częste błędy
Przymiotniki dzierżawcze (my, your, his etc.) nie występują bez rzeczowników. Jeśli po zaimku nie stawiamy rzeczownika, wtedy koniecznie musimy użyć zaimka dzierżawczego (mine, yours, his etc.)
It’s not your phone, it’s my.
Zaimków dzierżawczych nie stawiamy przed rzeczownikiem.
Let’s call mine brother.
