Tryb rozkazujący w języku angielskim: imperative
Tryb rozkazujący w języku angielskim czyli imperative to konstrukcja, która pozwala w bardzo bezpośrednie sposób powiedzieć komuś, żeby coś zrobił lub aby czegoś nie robił. Można jej używać przy udzielaniu porad, ostrzeżeń, rozkazów, instrukcji oraz przy dawaniu propozycji.
Jak tworzymy tryb rozkazujący w języku angielskim?
W trybie rozkazującym w języku angielskim zwykle nie ma podmiotu, a czasownik jest w formie podstawowej (bare infinitive). Chociaż nie stawiamy podmiotu w zdaniu w trybie rozkazującym to w domyśle zdanie jest zwykle w drugiej osobie – może to być zarówno liczba mnoga jak i pojedyncza.
bare infinitive + reszta zdania
Open the door.
Imperative to bardzo bezpośredni sposób wyrażania się, dlatego może być uznany za niegrzeczny. Często do zdań w trybie rozkazującym dodaje się formy grzecznościowe takie jak please, if you don’t mind lub will you, aby złagodzić wypowiedź.
Please take the trash out.
Question tag
Wyrażenie will you to question tag, czyli pytanie rozłączne. W zdaniach twierdzących w trybie rozkazujących możemy dodać zarówno pozytywne question tag (will you), jak i negatywne (won’t you). Natomiast w przeczeniach zwykle stosuje się pozytywne question tag.
Don’t turn on the light, will you?
Tryb rozkazujący z let
Aby ułożyć zdanie w trybie rozkazującym w języku angielskim w pierwszej i trzeciej osobie trzeba użyć czasownika let. Po let stawiamy odpowiedni podmiot, a następnie stawiamy czasownik w formie podstawowej.
Let’s meet at nine.
Let’s to skrót od let us. Let us bez skrótu zwykle stosujemy w bardziej formalnych sytuacjach.
Let us meet at nine.
W przypadku przeczeń używamy wyrażenia let’s not.
Let’s not make a noise.
Tryb rozkazujący z czasownikiem do
Jeśli do zdania twierdzącego w trybie rozkazującym zostanie dodany czasownik do to wtedy zdanie będzie brzmiało bardziej uprzejmie i formalnie.
Do stand there.
Tryb rozkazujący w przeczeniu
W trybie rozkazującym przeczenie tworzy się za pomocą konstrukcji do + not + czasownik w formie podstawowej. W codziennych sytuacjach zwykle stosuje się skrót don’t, gdyż forma do not jest bardziej formalna.
Don’t open the door.
W imperative można odpowiadać na pytania używając tylko don’t.
– No, don’t. It’s too cold outside.
Tryb rozkazujący w języku angielskim a zaimki
Do zdania w trybie rozkazującym można dodać zaimek you aby podkreślić podkreślić to co chce się powiedzieć.
You answer the question.
W rozmowie można też stosować zaimki nieokreślone takie jak: someone, everyone, everybody, nobody etc.
Nobody move.
W przeczeniach w trybie rozkazującym zaimek stawiamy po don’t. Zaimki w przeczeniach są zwykle używane w nieformalnym angielskim.
Don’t anyone stand there.
Kiedy stosujemy tryb rozkazujący w języku angielskim?
Zdania w trybie rozkazującym stosujemy gdy:
Go home.
Don’t smoke. It’s unhealthy.
Don’t go there!
Please take a seat.
dajemy instrukcje
Add salt.
Tryb rozkazujący w języku angielskim w przepisie kulinarnym
W przepisach kulinarnych używamy trybu rozkazującego do podawania instrukcji dotyczących gotowania. Do tego możemy również posłużyć się przysłówkami, które pomogą nam ułożyć wszystkie czynności w kolejności.
lastly – na koniec
Fresh ginger tea from scratch
1-2 inches of ginger root
1 fresh orange
1 fresh lemon
1,5 liters of water
1 tablespoon of honey
First, peel the ginger root and then slice it thinly. Peeling the ginger root isn’t necessary, but if you want to slice it without peeling, remember to rinse it and scrub off any dirt.
Then, in a saucepan, boil 4 cups of water and throw in the ginger. Next, let the mixture boil over high heat for about 10 minutes adjusting the heat if necessary. Finally, pour the liquid through a fine sieve to catch all the ginger. Serve with a slice of orange or lemon. Optionally, add some honey or maple syrup for flavor.
Add comment